Niedziela Męki Pańskiej

Niedziela Męki Pańskiej powszechnie znana jako Niedziela Palmowa obchodzona jest na pamiątkę uroczystego wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy, poprzedzającego Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Liturgia tej niedzieli wprowadza nas w obchody Wielkiego Tygodnia, w którym obchodzimy pamiątkę najważniejszych wydarzeń dla naszego zbawienia.

Uroczystości Niedzieli Palmowej rozpoczynają się przy krzyżu misyjnym czytaniem Ewangelii o uroczystym wjeździe do Jerozolimy, poświęceniem palm oraz uroczystą procesją, aby upamiętnić hołd jaki złożyły tłumy Jezusowi zjeżdżającemu na osiołku z umiejscowionej na Górze Oliwnej wioski Betfage do Jerozolimy. Tłum wiwatował na cześć Jezusa i oddawał mu cześć wołając: "(...) Hosanna Synowi Dawida. Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach" (Mt 21,9). Szczególne rozpoczęcie Mszy Św. w tym dniu ma swoje początki w pierwszych wiekach chrześcijaństwa i z czasem zmieniało się do wprowadzenia w XI wieku zwyczaju święcenia palm. Liturgia tego dnia podkreśla nierozerwalny związek pomiędzy Triumfem Jezusa a jego Ofiarą. Uświadamiamy sobie, że przez mękę i śmierć Jezus nie traci swojego królewskiego majestatu, a wręcz przeciwnie - umacnia go. Bezpośrednim wprowadzeniem i przygotowaniem do przeżywania Wielkiego Tygodnia oraz jego kluczowego momentu, czyli Triduum Paschalnego jest odczytanie Męki Pańskiej, która wprowadza nas w wydarzenia nadchodzącego tygodnia, na który składają się ostatnie nauki Jezusa w Jerozolimie, spiskowania Sanhedrynu i zdrada Judasza za 30 srebrników przez ostatnią wieczerzę do Triduum Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego. Najważniejszego momentu w dziejach zbawienia świata.